Verslag van reunie Oterleek
Hierboven kun je de muziek aanzetten. Het is een prachtig nummer van de dochter van Ton Kamminga. In het verslag zijn twee videobestanden opgenomen. Het is handig om dan dit nummer te pauzeren.
Verslag Reünie 22-23 en 24 september 2023
Vrijdag
Via een smal weggetje kwamen tussen 17.00 en 18.30 u. de deelnemers aan. De Bietenhaven was duidelijk herkenbaar dankzij de windvanger met het opschrift NWIT van onze vliegeraar Ton. Vier mensen waren de reünie al eerder begonnen door te beginnen met een dagje golfen met elkaar. Na de aankomst van Annette kon het feest beginnen en werden de glazen gevuld met bubbels. Kieke verrichtte de aftrap en gaf in haar openingswoord aan dat het organisatiecomité alleen uit dames bestond en dat daardoor de voorbereiding zeer organisch was verlopen.
Uiteraard plaatsten de mannen er grote vraagtekens bij. Uit welingelichte kringen werd ook nog vernomen dat men zich afvraagt of hieronder ook alle draaiboeken, actielijsten, boodschappenlijsten en recepten van salades enz. enz. vallen. Of werden deze over het hoofd gezien??
Wat de foto links te maken heeft met de voorbereidende organisatie is voor mij een compleet raadsel. Ik heb begrepen dat dit kiekje genomen is in een strandtent in Zandvoort een Zee en dat Rietje en Wil daar de hele dag doorgebracht hebben. Ik hoop wel dat dit op eigen rekening gebeurd is, maar dat zal de kascommissie wel controleren.
Vanwege het overlijden van Frits herdacht Bert op een mooie wijze zijn leven.
Na een half uurtje konden we weer genieten van de bekende soep van Gertruus en Hanneke aan feestelijk gedekte tafels versierd met groentes. Later zou duidelijk worden waarom…
In de loop van de avond kwam commissaris Bram Romsnor langs. Hij vertelde wat er allemaal gebeurd was en hoe op spectaculaire wijze een moord in de Bietenhaven voorkomen was. Wil: Dames en Heren, even stilte graag. Graag uw aandacht voor commissaris Bram Romsnor van de regiopolitie Oterleek en omstreken.
Rietje plakt ter plekke de snor op.
Wil: Commissaris, we konden in de krant lezen, dat één van deze aanwezigen morgenavond vermoord zou worden, maar dat u dat heeft weten te verijdelen. Hoe bent u erachter gekomen?
Rietje:
Goedenavond, dames en heren,
fijn, u allen in levenden lijve te mogen begroeten.
Onze afdeling ‘IT- en social mediaresearch’ stuitte begin vorige maand op een verdachte correspondentie via de mail.
Het leek erop dat twee van u, heel slinks, onder pseudoniem en onder het mom van een spel, bezig waren een moord te beramen.
Zij schakelden daarbij tien anderen in, die wij oorspronkelijk ook tot de verdachten rekenden, maar die geen idee bleken te hebben van de ernst van de zaak. Integendeel, men ging argeloos in op het zogenaamde spel.
In hun correspondentie, speelden zij met verve de rol van een ex-kapitein, zijn moeder, zijn vrouw, eigenaresse van de Bietenhaven, een advocaat, een impresario, een aankomend filmsterretje, een ober, geheime liefjes enz. enz.
Enkelen van hen vonden wij bereid ons undercover te helpen bij het verijdelen van een drama. Onder de codenaam ‘Sluipmoord op moordspel te Oterlijk” gingen we aan de slag en zodoende werd de hele club ontmanteld.
Omdat er uiteindelijk geen moord gepleegd is of zal worden, konden wij niet anders dan alle verdachten vrijlaten. Dit betekent dat u zich kunt verheugen op een ontspannen, als vanouds, gezellige reünie.
Voor de geïnteresseerden ligt het gehele dossier gedurende dit weekend ter inzage. Ik wens u allen veel plezier!
=============
Wil: Maar Rietje, nou die snor af. Vertel nou eens gewoon hoe het écht zit!
Rietje:
(Rietje snor af)
Je hebt gelijk. Het ging als volgt.
Het leek ons leuk om zaterdagavond een moordspel te doen. We vroegen tien van jullie om een personage te zijn in een moordspel. Dit spel zou begeleid worden door twee dames van Theaterie / interactief Theater, die ik ken via een vriendin.
Alle tien reageerden enthousiast en we merkten al direct dat we ze uitstekend gecast hadden. Ze zaten gelijk al in hun rol. Dat was lachen.
Maar ja …. toen we ze een nadere omschrijving stuurden van de personages die ze moesten spelen, kwamen de aarzelingen. Sommigen werden zelfs bevangen door koudwaterkoorts en plankenvrees!
En eerlijk gezegd voelden wij zelf ook twijfels. Was het niet teveel gevraagd?
Te ingewikkeld?
Na rijp beraad besloten we het moordspel af te blazen.
En toen gebeurden er twee dingen:
Ten eerste ging er een zucht van verlichting door het hele land. Men kon weer achteroverleunen en onbevangen uitzien naar de reünie.
Tegelijkertijd kwam er een bombardement aan creativiteit naar boven!
Via de mail ontstond er een hilarische polemiek, opgestart door ‘impresario’ Stan, alias, John Draaijer. We hebben daar heel veel plezier aan beleefd!
Later realiseerden ons echter, dat die hele grappenmakerij aan de meesten van jullie voorbij was gegaan.
In eerste instantie wist ook de helft van het comité van niks, want voor hen moest de invulling van het moordspel ook zoveel mogelijk een verrassing blijven.
Vandaar de speciale editie van “De Oterlijk” en deze persconferentie, bedoeld om jullie alsnog erbij te betrekken.
Als er nog vragen zijn: je vindt vele antwoorden in het dossier, het ligt het hele weekend hier ter inzage. En natuurlijk kun je terecht bij Wil, bij mij en de cast.
We danken de cast voor hun medewerking, hun begrip, en de geestige polemiek:
Han, alias Arie Buiksloot, ex-kapitein
Gertruus alias Hilda Buiksloot, moeder van Arie
Hanneke, alias Nella Buiksloot, eigenaresse De Bietenhaven, vrouw van Arie
Jacques, alias Gerrit Glimbos, eigenaar Casino, omgedoopt tot Black Jack
Floor alias Greetje Hartman, gastvrouw in het casino van Black Jack
Gerda, alias Angelique van der Den, omgedoopt tot miss Glen Close
Stan, alias John Draaier, impresario van Angelique
Willem, alias Wim Wantowitz, advocaat
Ton K., alias Herman Hupkes, ober in de Bietenhaven
Els, alias Didi Buitelaar, de afwashulp in de Bietenhaven
Een aantal van ons heeft dit allemaal kunnen volgen maar voor de niet-deelnemers en thuisblijvers kun je alles lezen in de onderstaande 4 bijlagen.
Een aantal van ons heeft dit allemaal kunnen volgen maar voor de niet-deelnemers en
thuisblijvers kun je alles lezen in de onderstaande 4 bijlagen.
02b-Dossier-Moord in de Bietenhaven
03-Moordspel afgelast https://nwit.keesflink.nl/wp-content/uploads/2023/10/03-Dossier-3_Moordspel-afgelast.pdfdspel
04-Spin-offhttps://nwit.keesflink.nl/wp-content/uploads/2023/10/04-Dossier-4_Spin-off.pdf
Het gezellig samenzijn na afloop van het verhaal van Bram Romsnor duurde langer dan de
vorig reünie. Wat in elk geval weer gebeurde was het dansen door enkele diehards, natuurlijk op de muziek van Stan
Foto’s van Vrijdag
Zaterdag
Zaterdag
Ontbijt
Om negen uur zou het ontbijt zijn en iedereen was er ook. Een feestelijk gedekte tafel met een prachtig uitzicht over het Noord-Hollandse landschap, wat wil je nog meer?
Fiet vertelde het programma van deze dag. De hand-out vind je hier.
Eeuwenlang woonden de mensen aan de Langedijk – een historisch lintdorp – dat vooral uit sloten en vaarten bestond. Het gebied stond bekend om zijn “Rijk der Duizend Eilanden”: de bewoners veranderden het moeras in een vruchtbaar eilandrijk door het graven van vaarsloten. Met het opgegraven slib verhoogden de boeren de stukken land in akkers en bewerkten, zaaiden en oogstten met hun blote handen. Dit type landschap staat bekend als “opgevaren gronden”.
We waren allemaal mooi op tijd bij het veilinggebouw waar Dirk zich voor deze dag bij ons aansloot. We hadden een mooie elektrische, overdekte boot. In tegenstelling tot andere jaren wist de kapitein onze aandacht te vangen en vast te houden met interessante bijzonderheden over het gebied waar we doorheen voeren. Na een klein uurtje varen kwamen we weer terug bij het veilinggebouw en in no time werd ons een prima lunch voorgeschoteld. Dat was dus dik voor elkaar. Na de lunch liepen we naar de veiling. Voor velen was dit de eerste kennismaking met het per opbod of afslag kopen van groente en fruit. Na enkele proefrondjes konden we tuinbouwproducten scoren. Meestal werd er te snel gedrukt zodat bijvoorbeeld Rietje voor € 3,15 drie appels had gekocht. Het was een vermakelijke bezigheid.
Hieronder staan de foto’s van het ontbijt, de boottocht en de veiling.
Chillen
Weer terug op de boerderij hadden we een uurtje of twee tijd om wat te chillen. Opvallend is dat bij nadere beschouwing van de aangeleverde foto’s het vooral de mannen zijn die op de foto staan. Ik denk dat veel vrouwen in de keuken bezig waren maar ja, dat krijg je na zo’n opmerking aan het begin van de dag dat deze reünie zeer organisch georganiseerd was. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat op de volgende reünie de mannen aan het werk gezet worden.
Uiteraard was er ook weer de jeu de boules wedstrijd tussen de internationaal gerenommeerde Mark en partner Frans tegen het paar dat alleen op de reünie samen speelt, Han en Kees. Net als twee jaar geleden moesten Mark en Frans het onderspit delven met maar liefst 13-4. Ik neem aan dat zij in training gaan om over twee jaar een beter resultaat neer te zetten.
Eten
Rond de klok van half zeven werden we uitgenodigd om te komen eten. Dat was dit jaar anders dan vorige reünies. Nu werd ook duidelijk waarom we zo weinig dames buiten gezien hebben. Er was een grote tafel met zelfgemaakte salades, verschillende gesneden groenten, kaas, sardientjes en ander pizzabeleg. Er lag een grote stapel met pizzabodems klaar. De pizza oven was op temperatuur dankzij onze pizzabakker Willem. Nu was het zaak om zelf je pizza met heerlijke groenten te beleggen en met je bordje naar Willem te lopen. Hij zorgde ervoor dat je ongeveer vier minuten later een versgebakken pizza kreeg. Het was een zeer gezellig gebeuren. Bijna iedereen heeft zijn eigen pizza laten bakken maar inspecteur Bram Romsnor, die als gast nog steeds aanwezig was, merkte op dat er enkelen van ons geen pizza belegden maar stiekem mee zaten te eten met door anderen gebakken pizza’s. Volgens de hoofdinspecteur is de heer H. IJ. uit Stavoren hierin de hoofdverdachte.
De pizzamaaltijd werd besloten met een heerlijk dessert waar Fiet haar kookkunsten op uitgeleefd heeft. Het was smullen.
Na het eten en in afwachting van de quiz zat de stemming er goed in.
Quiz
Het avondprogramma bestond uit een taalquiz waarbij de kennis van het West-Fries getest werd. In groepjes van vier kregen we zeven uitdrukkingen in het West-Fries en wij moesten de betekenis raden. Dat viel in het geheel niet mee. Na drie ronden was er een team dat meeste punten had. Natuurlijk werd er getwijfeld aan de juiste gang van zaken, maar alle protesten werden afgewezen. Zij kregen een prijs. (Voor het eerst geen horloge want de voorraad horloges van Han is op) maar een overheerlijke, verse biet.. Hieronder staan de quizvragen met antwoorden. (voor het gemak). Het was nog lang gezellig.
Hieronder staan de foto’s van het chillen, het eten en de quiz
………………………….
Zondag
Ontbijt en evaluatie
Soms kun je het mooie met het spannende combineren. Enkelen van ons stonden vroeg op om naar de formule 1 te kijken. Echt spannend was dat niet want onze Max is gewoon superieur. Als beloning konden ze genieten van een prachtige zonsopkomst.
Inmiddels was het comité al begonnen met tafel dekken en Kieke al volop bezig in de keuken met het bakken van eieren en spek. Iets over negen was iedereen present en konden we bij Kieke in de rij aanschuiven voor een gebakken ei, al dan niet met spek. Het was een feest om in de zonnige serre plaats te nemen aan de ontbijttafel.
Aan het eind van het ontbijt was het tijd voor de evaluatie. Fiet nam een aantal punten door, zoals de frequentie van ons samenzijn, 1 of 2 nachten en wanneer.
Conclusie: alles blijft bij het oude. Over twee jaar komen we weer bij elkaar in het weekend na Prinsjesdag. Dat is in 2025 op 19 (verjaardag webmaster), 20 en 21 september.
Een paar mensen waar we standaard op kunnen bouwen, kregen een onderscheiding:
Ton Kamminga de Zilveren Kam voor het bijhouden van onze personalia en het zorgvuldig onderhouden van de contacten met de jaargenoten die niet in de gelegenheid waren om naar de reünie te komen.
Onze trouwe soepdames kregen de Zilveren Soeplepel, Kees, onze webmaster kreeg de Zilveren Camera en Stan, onze vaste DJ, kreeg het tongue en lips logo van de Rolling Stones.
Stan nam daarop het initiatief om de dames van het comité te verrassen met boeken en historische singles. Tot slot mochten de dames van het comité een overheerlijke West-Friese krentenmik in ontvangst nemen.
Het benoemen van een nieuw comité verliep voor het eerst stroef. Niemand stak spontaan zijn vinger op. Na enig oogcontact gaven Rietje en Wil aan de reünie nogmaals te willen organiseren en Floor en Kees sloten zich daarbij aan.
De ochtend werd afgesloten met een prachtig lied gezongen door Wil, “bukken kan niet meer”, op de melodie van het beroemde lied “Vluchten kan niet meer” herschreven door Wil en Rietje. In de onderstaande tekst zijn de laatste 12 regels vet gedrukt. Die kun je meezingen met de video die ONDER de tekst staat.
Bukken kan niet meer
‘k Zou niet weten hoe.
Mijn rug die doet zo zeer,
echt bij alles wat ik doe
Ben té ver gegaan…
Kreunend uit bed met artrose handen,
Waar is de doos met mijn valse tanden,
gehoorapparaat,
mijn knieën branden…
Niet te lang staan.
Bukken kan niet meer.
Grijp het aan: het is zo afgelopen
pak die paar luttele momenten
onze winter nadert, merk je wel:
’t Is niet meer lente.
Dansen kan niet meer,
lopen is te zwaar,
schuiven kan nog wel,
elke voet een blaar.
Fuck wat doet het zeer…
Dansen kan niet meer.
INTERMEZZO
Liften kan niet meer,
heeft geen enkele zin.
Niemand ziet me staan,
kom geen auto meer in,
met mijn grijze haar…
Wil nog niet weten van ouder worden,
in mijn hoofd blijf ik goed in orde
en jong van geest
met nog vele plannen.
Liften kan niet meer
Bukken kan niet meer.
Maar wat zeker blijft is onze vriendschap,
want we zijn elkaar nog lang niet moe
en we leven elke twee jaar weer opnieuw
naar de reünie toe.
t’Is en blijft een feest
elkaar steeds weer te zien.
Dat houên we erin,
gezelligheid voor 10!
Al zijn we misschien dan niet de sportiefsten,
dit doen wij het allerliefste.
Maar voor dit jaar is’t nu toch gedaan.
Vriendschap blijft bestaan.
Maar nu is het… gedaan
Mmmm
Vriendschap blijft bestaan.
Geen reünie zonder groepsfoto
en een foto van het nieuwe comité
Het nieuwe comité: Wil, Floor, Rietje en Kees.
Na het maken van de groepsfoto en de foto van het nieuwe comité voelde iedereen dat de reünie op zijn eind liep. 13 Reünisten gingen nog mee naar het strand voor het vliegergebeuren van Ton O. Na het afscheid nemen van de mensen die richting huis gingen, vertrokken de overgebleven reünisten naar het strand bij Hargen.
Hieronder staan de foto’s van de zondag, inclusief het vliegeren.
Het moet voor de dagjesmensen op het strand wel een vreemd schouwspel geweest zijn om 13 70-plussers met vliegerzakken en karretjes het strand te zien oplopen.
Helaas was de windkracht meer dan 5 Beaufort, te sterk voor de grote vliegers. Maar Ton heeft natuurlijk ook kleinere vliegers meegenomen.
De grootste was de vlieger in de kleuren van de vlag van Oekraïne, een zogenaamde dubbel doos vlieger. Deze pakte veel wind en er moesten heel wat handen aan te pas komen om de vlieger de lucht in te krijgen en in de lucht te houden. Het was een spectaculair gezicht.
Zie hieronder het verslag van Ton:
De planning was om de rebus van energie transitie in de lucht te zetten in de volgorde no gas, no oil, dan de thermometer op zijn kop (klimaat op zijn kop) en vervolgens de oplossingen: zonnepaneel, H2 (waterstof) en windturbine.
Deze serie is ontworpen voor het thema klimaatverandering voor het Festival Bewegter Wind (Air Art) bij Kassel en later opgelaten op het kunstenaarsfestival op Plateau van Margraten. Mogelijkheden worden onderzocht voor milieuacties buiten of aankleding op congressen in hallen.
Dit was dus de opzet. Die serie vliegt het beste tussen 2.5-4 Beaufort.
Het was echter boven Beaufort 5. Daarom had ik ook wat vliegers meegenomen voor zwaar weer. De blauw gele 40 jaar oud had ik gekregen van iemand die grote vliegers niet meer aan kan/wil. Dus de kleuren waren toeval maar wel passend in de turbulente tijd. De rode katoenen doosvlieger ook meer dan 40 jaar oud, met vleugels is door mij nagebouwd van een foto van Jeacques-Henri Lartigue begin 1900. Helaas had ik geen meetlint bij me om de toom die was losgeraakt symmetrisch te maken.
Nog twee andere zwaar weer vliegers leek mij te veel tijd in te nemen. De enige van de zes energietransitie vliegers de gaspijp en het olievat stonden als een huis. De andere zijn vlakke vliegers en die kunnen dus wel op bij bft 2.5-4, maar storten mogelijk neer en kapot bij meer dan 5 Beaufort.
De Gibson-Girl is een vlieger van katoen die samen met een dhingiboat (opblaasbare boot) onder een schietstoel van de piloot zat. De vlieger is simpel te monteren en op te laten aan een staalkabel die als antenne dient wanneer er een zender aan gekoppeld wordt en dus een groot bereik heeft.
Kortom de vliegers hebben niet allen een samenhang en twee, de no oil en no gas, hebben wel een samenhang en betekenis binnen de energie transitie. De blauw-gele heeft na zijn creatie 40 jaar geleden nu betekenis gekregen.
Op mijn website http://www.luchtkunst.nl/ is alles te zien van mijn verschillende creaties ook buiten vliegers.
Ik zal separaat een afbeelding en een teaser sturen over de energietransitie. Een cameraman uit Hilversum is al 5 keer achter mij aan gereisd om materiaal te verzamelen om een documentaire over mij te maken. Hij heeft wel een teaser gemaakt die zal ik per whatsapp sturen evenals een afbeelding van de 6 objecten in de energietransitie.
Het vliegeren was in elk geval een mooi succes. Wil heeft daar een mooi filmpje van gemaakt en dat is een mooie afsluiting van het verslag.
Hieronder staan de verzonden nieuwsbrieven
